ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΑΡΙΝΑ ΒΕΡΔΗ

ΤΡΕΙΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ PROJECT “ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ’’

Πώς αντιλαμβάνονται σύγχρονοι εικαστικοί καλλιτέχνες το στοιχείο του νερού μέσα σε ένα μεταβιομηχανικό τοπίο; Πόσες συναντήσεις, συζητήσεις και φωτογραφήσεις χρειάζονται για να ολοκληρωθεί ένα έργο που παίρνει πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή της πόλης ενώ πολίτες, πολιτικοί, καλλιτέχνες και φορείς ανταλλάσουν απόψεις και εκπαιδεύονται σε σύντομα εργαστήρια τέχνης; Πόσο επηρεάζουν οι μύθοι μιας πόλης, καλλιτέχνες από διαφορετικά σημεία του πλανήτη;

Αυτές τις ερωτήσεις μας απαντούν τρεις από τους έξι καλλιτέχνες που συμμετείχαν στο πρόγραμμα «Μνήμη του Νερού» της Δημιουργικής  Ευρώπης, που διεξήχθη την εβδομάδα που μας πέρασε στην πόλη της Λιβαδειάς.

IWONA ZAJAC- ΠΟΛΩΝΙΑ

Ποιός είναι ο καλλιτεχνικός σας ρόλος στη «Μνήμη του Νερού»;

Το έργο που δημιούργησα λεγόταν « Ήλιος σε ένα άδειο δωμάτιο», γιατί όταν ήμουν εδώ τον Γενάρη, φωτογράφησα σπίτια της Λιβαδειάς δίπλα στο ποτάμι και είδα ένα σπίτι χωρίς τοίχο, έτσι μπορούσα να διακρίνω τι ακριβώς ήταν μέσα, ένα εγκαταλειμμένο σπίτι. Αυτό ήταν πολύ συγκινητικό γιατί άρχισα να σκέπτομαι ποιος μπορεί να έμενε σ’ αυτό το σπίτι, γιατί ήταν έτσι, πώς ήταν η ενέργειά του όταν είχε οικογένεια, είχε οικογένεια άραγε;

Άρχισα να ψάχνω με κάποιους ανθρώπους που μένουν εδώ, μέσω fb ποιος κατοικούσε, και έμενε η Ζόζα, αυτό ήταν το σπίτι της. Έπειτα η οικογένειά της μου έστειλε μια φωτογραφία και έφτιαξα στένσιλ με αυτήν. Αυτός (δείχνει μια άλλη φωτογραφία) είναι ο πατέρας της, έκανα στένσιλ και με αυτόν. Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί η οικογένειά της μου έδωσε την άδεια και μπορούσα να δουλέψω. Μπορείς να το δεις από το ποτάμι, αφού δεν υπάρχει τοίχος!

Επίσης δούλεψα με δημότες πάνω σε μια ιδέα να κάνουμε ένα εργαστήριο με stencil, που είναι τόσο εύκολη τεχνική. Μπορεί να γίνει σοφιστικέ αλλά μπορεί να είναι και πολύ απλό.

Τι περιλαμβάνει αυτή η τεχνική;

Μπορείς να χρησιμοποιήσεις διάφορα υλικά, tapes, γιατί όταν δουλεύουμε με σκέτο χαρτί είναι εύκολο να σπάσει πρέπει να το προστατέψεις. Είναι φτηνό, μαθαίνω ανθρώπους  να το χρησιμοποιούν, ενώ αν το μάθεις είναι εύκολο να το διδάξεις σε άλλους ανθρώπους. Μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για εκτύπωση, για μπλουζάκια, στον τοίχο, στη ζωγραφική, έχει πολλές δυνατότητες.

 Έχετε επισκεφτεί ξανά την Ελλάδα,  πως σας φαίνεται η Λιβαδειά;

Ήμουν στην Ελλάδα, το 2007, ήταν το πρώτο μου ταξίδι για διακοπές. Ήταν πολύ ωραία, ο καιρός, ο ήλιος, στη συνέχεια επισκέφτηκα τη Λιβαδειά τον Γενάρη για το project, για το οποίο γνωρίσαμε πολλούς δημότες, μας έδειξαν την πόλη, μας είπαν τις ιστορίες της και ξανά τώρα τον Απρίλιο. Μου αρέσει πολύ η πόλη, οι άνθρωποι. Είναι όλοι φιλικοί, βοηθητικοί και μου αρέσει η ενέργεια που εκπέμπεται.

Έχετε σπουδάσει καλές τέχνες;

Ήμουν καθηγήτρια καλών τεχνών στο Γκντανσκ, αλλά τώρα δουλεύω στο μουσείο του Σόποτ, επίσης είμαι freelancer καλλιτέχνης, δουλεύω σε διάφορα μέρη.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας κίνημα στην τέχνη;

Μου αρέσει η τέχνη πραγματικά, γιατί είναι κάτι χωρίς γλώσσα, έχει διεθνή γλώσσα. Πάντα είμαι περίεργη στο πώς γίνεται κάποιος να αγαπά την τέχνη, γιατί πολλές φορές δεν έχεις εκπαιδευτεί πάνω στην τέχνη, αλλά αγαπάς την τέχνη.

Ναι, είναι αλήθεια. Αν αγαπάς την τέχνη, τη βλέπεις παντού. Σε ποιές πόλεις θα συνεχιστεί το project αυτό και πόσο θα διαρκέσει;

Μετά από δω θα πάμε στο Γκντανσκ, το project ξεκίνησε πέρυσι και θα τελειώσει το 2020.

MARY CONROY-ΙΡΛΑΝΔΙΑ

Ποια είναι η καλλιτεχνική σας ειδικότητα;

 Έχω σπουδάσει κεραμική το 2004 και στη συνέχεια έκανα master στην κοινωνική τέχνη, έτσι μου αρέσει να δουλεύω με κοινότητες, εκτός παραδοσιακών μορφών τέχνης.

Πώς αισθάνεστε που δουλεύετε εδώ, που βλέπετε το όμορφο μνημείο της Έρκυνας;

Μου αρέσει πολύ, συνάντησα τόσους ωραίους ανθρώπους που δεν θέλω να φύγω. Οι άνθρωποι εδώ είναι γενναιόδωροι, τους αρέσει να ασχολούνται με την τέχνη.

Μου αρέσει η ενέργεια επίσης, το ποτάμι. Αλλάζει κάθε μέρα, άλλες φορές είναι κρυστάλλινο, άλλες φορές έχει πλούσιο μπλε χρώμα και όταν έρχεται η βροχή, γίνεται καφέ, αλλά μετά από μια ώρα καθαρίζει πάλι. Όσες φορές κοιτάζω έξω απ’το παράθυρο βλέπω κάτι άλλο. Είναι υπέροχο και με ήλιο και με καταιγίδα, όλα είναι υπέροχα, η τοποθεσία, τα βουνά πίσω, είναι μοναδικά.

Μιλήστε μας λίγο για τη δουλειά σας.

Φτιάχνω γλυπτά με κεραμικά, stencil επίσης με κεραμικά. Η δουλειά μου είναι περισσότερο έξω στο περιβάλλον και με ανθρώπους. Ωστόσο θέλω να κρατάω τη δουλειά μου εύκολη και προσβάσιμη, όχι ακριβή. Εδώ έχω συνεργαστεί με ντόπιους καλλιτέχνες και φορείς δομών της Λιβαδειάς, όπως το οικοτροφείο Λιβαδειάς(ΕΠΑΨΥ) αλλά και εθελοντές, όλων των ηλικιών. Μου αρέσει να δουλεύω έξω και οι άνθρωποι να νιώθουν ελεύθεροι να συνδέονται, τα πράγματα να είναι ελεύθερα. Εντωμεταξύ βρήκαμε τον χρόνο, να βγούμε, να μαζέψουμε λουλούδια, οι άνθρωποι δεν έχουν πια τον χρόνο να βγούνε έξω στη φύση, να συνδεθούν μαζί της.

 SIEGFRIED VYNCK-ΒΕΛΓΙΟ

Από πού κατάγεστε και ποια είναι η ειδικότητα σας ακριβώς;

Είμαι από το Βέλγιο και είμαι graphic artist,  κάνω μεγάλες τοιχογραφίες και μικρά έργα, λίγο από όλα!

Ο παππούς σας ήταν εξπρεσιονιστής ζωγράφος. Μιλήστε μας για την πρώτη σας επαφή με τα χρώματα.

Όταν ήμουν πολύ μικρός, το σπίτι μου ήταν γεμάτο από πίνακες, ήμουν περιτριγυρισμένος από έργα τέχνης δικά του, ζωγράφιζα κι εγώ και χρωμάτιζα. Σπούδασα οικονομικά και πήγαινα σε μια νυχτερινή σχολή ζωγραφικής, αλλά στην πραγματικότητα είμαι αυτοδίδακτος.

Ποια είναι η αγαπημένη σας περίοδος στην ιστορία της τέχνης;

Πάει νομίζω με τις εποχές. Όταν ήμουν νεότερος, στα 16 μου άρεσε περισσότερο ο σουρεαλισμός και ο ιμπρεσιονισμός, αργότερα ο εξπρεσιονισμός, η μοντέρνα τέχνη, η ποπ αρτ και φυσικά αν είσαι καλλιτέχνης πρέπει να απορροφάς τα πάντα, να παρατηρείς ό,τι υπάρχει, ό,τι είναι διαθέσιμο, τους πίνακες, δεν μπορεί να είναι για παράδειγμα μόνο αφηρημένη τέχνη.

Από πού αντλείτε έμπνευση; Από δουλειές άλλων, σινεμά, από την καθημερινή ζωή;

Ήμουν επίσης skate border,  μου άρεσε να ζωγραφίζω τα σχέδια στα skates, ήταν μεγάλη έμπνευση αυτό. Έπαιζα μπάσο, σε μια μπάντα, τα εξώφυλλα των δίσκων ήταν μεγάλη έμπνευση για μένα.

Ο Καντίνσκι θεωρεί ότι τα χρώματα είναι σαν τις νότες και το καθένα έχει την ενέργειά του. Εσείς το νιώθετε αυτό;

Ναι, είναι αλήθεια, είναι σαν τη συμφωνική. Όταν ζωγραφίζω μοντέρνα τέχνη είναι σαν να συνθέτω ένα τραγούδι, μοιάζει πολύ.

Πώς ήταν η εμπειρία σας στη Λιβαδειά; Είναι η πρώτη σας φορά εδώ;

Ήταν η πρώτη μου φορά, είχα πρωτοέρθει τον Φεβρουάριο, δεν είχα ξαναμπεί σε αεροπλάνο, έτσι ήμουν ενθουσιασμένος. Οι άνθρωποι ήταν εξαιρετικοί, πέρασα καταπληκτικά και τώρα είναι όλοι τόσο φιλικοί. Η ανταπόκριση που έχω στοfb είναι τεράστια!

Πώς φτιάξατε ένα τόσο ωραίο έργο;!

Όταν ήρθα τον Γενάρη για έρευνα, κάναμε πολλές συναντήσεις με τους κατοίκους, πολλές συζητήσεις, είχαμε ιστορικούς υδρο-βιολόγους από το Πανεπιστήμιο, αρχαιολόγους, κινήσεις για τα δικαιώματα των γυναικών. Ήμασταν έξι καλλιτέχνες και περίμενα να δω που θα κατευθυνθεί η σκέψη τους. Πάντα ήθελα να δουλέψω με ιστορικά γεγονότα, παλιούς μύθους από πόλεις, όταν άκουσα για τον μύθο της Έρκυνας, με την πάπια και την Περσεφόνη, τότε είπα θα το κάνω.

Πόσες ώρες δουλειάς χρειάστηκε το έργο; Είχατε κάποιον βοηθό;

Όχι, το έφτιαξα μόνος μου σε τρεις μέρες, τώρα δείχνω κάποια πράγματα σε παιδιά που κάνουν γκράφιτι εδώ, είναι ευκαιρία γι αυτούς να διδαχτούν από κάποιον που κάνει γκράφιτι πάνω από είκοσι χρόνια, ξεκίνησα από δεκαπέντε χρονών!

Έχετε ασχοληθεί επίσης με κόμικ;

Έχω κάνει κάποιες εικονογραφήσεις για παιδικά βιβλία, αλλά δεν μου αρέσουν πολύ γιατί οι χαρακτήρες είναι επαναλαμβανόμενοι, πάντα ζωγραφίζεις τον ίδιο χαρακτήρα!

Διαλέξατε εσείς αυτό το σημείο για το γκράφιτι ή σας το υπέδειξαν;

Τον Γενάρη πήρα την κάμερά μου και είδα τόσο ωραία κτήρια, τόσο ωραίους τοίχους, είναι μικρή πόλη, αλλά έχει ωραίους τοίχους για να ζωγραφιστούν. Αυτός εδώ ήταν ο αγαπημένος μου. Είναι στον κεντρικό δρόμο, είναι ανοιχτός χώρος, δίπλα στο ποτάμι, απέναντι έχει αυτό το ωραίο κρατικό κτήριο, αυτό ήταν το κατάλληλο κτήριο, ήταν σαν να μου φώναζε «ζωγράφισέ με!»

Συναντήσατε πολιτικούς; Τι είπαν για το έργο σας;

Ήταν πολύ θετικοί. Είναι ρίσκο, όταν φέρνεις κόσμο απέξω, μπορεί οι άνθρωποι να ρωτούν γιατί δεν φέρνεις κάποιον από την Ελλάδα ή ίσως να φοβούνται νέα πράγματα, αλλά νομίζω τα πήγα καλά. Έστειλα το portfolio μου στο δημοτικό συμβούλιο σχετικά με το ποιός είμαι και το πώς δουλεύω, ήταν πολύ θετικοί από την αρχή, με άφησαν εν λευκώ, είπαν δεν θα φύγεις από τη Λιβαδειά αν δεν αφήσεις το στίγμα σου!

Πόσο καιρό θα διαρκέσουν τα χρώματα;

Τα πρώτα τέσσερα-πέντε χρόνια  θα είναι εντάξει. Μετά θα χρειαστεί   επιχρωμάτωση,  για να προστατευτεί από τις υπεριώδεις ακτίνες, τη ζέστη, αλλιώς θα ξεθωριάσει, αλλά είναι street art δεν είναι φτιαγμένη να κρατήσει για πάντα.

Σας έχει επηρεάσει ο Banksy;

Μου αρέσει ο Banksy, τα πολιτικά μηνύματα και οι ιδέες είναι θαυμάσια, αλλά όχι, παρακολουθώ άλλους καλλιτέχνες, έκανε πολύ καλό σε μας, γιατί άνοιξε την κοινή γνώμη, όλοι τον εκτιμούν κι έτσι άνοιξε την πόρτα για ντόπιους καλλιτέχνες.

Έχετε να ευχηθείτε κάτι στους πολίτες της Λιβαδειάς;

Ναι! Ίσως αυτό να είναι το πρώτο έργο μιας σειράς  και να ξανάρθω ή να γίνει εδώ street art festival.Αν προσκληθούν εδώ καλλιτέχνες να ζωγραφίσουν όλους αυτούς τους θαυμάσιους τοίχους, είναι καλό για την τοπική διαφήμιση, να έρχονται άνθρωποι να φωτογραφίζουν, γενικά για την επισκεψιμότητα της πόλης. Αυτό είναι καλό και για τους καλλιτέχνες που μπορούν να δείξουν τα δουλειά τους, αλλά και για τους πολίτες, όπως είναι έμπνευση για τα παιδιά. Συν ότι θα ξεχωρίζουν τα αληθινά graffiti τέχνης στον δρόμο.

         πρώτη δημοσίευση ΣΤΕΡΕΑ ΝΕΑ~ έντυπη έκδοση